Ditmaal mochten de The Suncourt Ramblers, een zevenkoppige bluegrass formatie uit Hasselt die naast hun stemmen ook gitaren, kontrabas, viool, mandoline, banjo en dobro meesleuren, voor de aftrap zorgen. Misschien niet echts iets voor de bluesliefhebbers om naar uit te kijken maar voor ondergetekende blijft het steeds een verademing als men niet alleen nieuw, onbekend talent een kans geeft maar ook buiten de traditionele (programmatie) lijntjes durft kleuren. 

Jammer genoeg ging het optreden bijna volledig de mist in door technische geluidsproblemen die ondanks veel heen en weer geloop van "The High Mountain Top" naar het podium maar niet opgelost werden. Het leek wel of er een vloek rustte op de verhuis  "Old Home Place" Terlogt naar het OC van Lutselus ....

Navraag bij de betrokken partijen leverde "ieder zijn waarheid" op ... voor Marc the Bluesdoc waarschijnlijk een punthoofd maar tevens een uitstekende basisconditie om vlotjes deel te nemen aan de volgende editie van .... Dwars Door Hasselt. Bijzonder jammer want de band heeft duidelijk klasse in huis, bovendien getuigen de zorgvuldig gekozen covers (oa ;  "My Sweet Blue Eyed Darling" , "Cigarettes & Whiskey", "Cherokee Shuffle", Arkansas Traveller", "Nine Pound Hammer" ) dat men wel degelijk op de hoogte is van wat er reilt en zeilt in het acoustic bluegrass wereldje. 

Nu overheerste het gevoel dat ik misschien beter gekozen had voor een avondje "Rolling In My Sweet Baby Arms" ....

Ook the Shiner Twins hadden met de soundcheck aanvankelijk meer dan de handen vol om hun zo vertrouwd, erg gesmaakt  roots / americana / blues geluid  in de mate van het mogelijke voor de zaal 'luisterbaar' te maken ....op het podium bleef het immers voor de heren afzien.

Gelukkig kent Jac Hustinx het klappen van de zweep en viel zijn deskundige raad net als ons verzoek aan the Lord om zijn beminde parochianen ter hulp te snellen niet in dovemansoren of de heren uit Eindhoven en omgeving  werden verplicht  om misschien ook maar beter voor een "unplugged" concert te kiezen. Langzaam maar zeker  kwam de band toch onder st(r)oom en kregen de (Hook) rock ( & roll) fans met "Sick & Tired" , "Little Carol" , Ain't Nobody " en "Every Little Once in a While"  uiteindelijk waar voor hun geld. Lutselus een gehucht van Diepenbeek ....eventjes leek het er op dat met "Lay Down" , "You Better Believe" en "Please Don't Take My Memories" - een song die eigenlijk op het nieuwe album *** "Esta Bueno" van the Texas Tornados thuishoort - de grenzen muzikaal verlegd werden tot in New Orleans en San Antonio, Texas. 

Richard Van Bergen / vocals, lead & slide guitar, Jack Hustinx / vocals, acoustic & electric guitar,  Dick Wagensveld - "mighty fine man" on bass & tuba en drummer Jody van Ooijen plaatsen al een poosje met hun sublieme songs een eigen stempel op het rootsgebeuren in de Lage Landen en zetten de betweter die ooit beweerde dat het grote podium van Moulin Blues en BRBF duidelijk te hoog gegrepen was voor The Shiner Twins netjes voor schut.  "You Better Believe" in the Shiner Twins !!! Hoog tijd dus dat Derek Trucks "Shake 'Em old Down" op zijn playlist plaatst  en dat minister Inge Vervotte het verplicht stelt dat "Waiting on a Train" gebeurt  met songs van the Shiner Twins ....een mens zou dan bijna bidden dat de trein regelmatig vertraging heeft.

The Brough Superior's kregen de loodzware opdracht om de in laatste instantie afhakende Hexmen, revelatie van Hookrock '09, waardig te vervangen.

De band beschikt niet alleen met Danny 'Mister Cool' Ruttens over een fantastisch gitarist die ons al eerder met de ondertussen opgedoekte rockabilly act Sanny Power & the Guilds op .....Hookrock  wist te imponeren maar ook een gemakkelijke herkenbare Blues Brothers look die na "One Minute" al vruchten afwerpt. Klassiekers als "Linda Lou", "Black Cat Bone", "Hoodoo Man",  Elmore James "Wild About You" , "Step Back Baby", Sonny Boy Williamson's " You've got to Help Me", "It's My Soul"  en "Im Thorn Down"  zorgden ervoor dat de eerste schuchtere danspasjes plaatsvonden en dat is precies de doelstelling van deze zeskoppige band uit alle hoeken van Limburg : East  - West Coast  / Texas  blues waarbij ook maar enige vorm van cruise control  moet wijken voor een stevige portie smoelschuiverij van het duo 'Big Ed' Mockers / Dan 'the Man' Peeters en een dosis vettige slide van Marc Cloostermans.

Oude wijn in oude ....zakken , ach de meeste aanwezigen zijn net als ondergetekende  generatiegenoot van the Brough Superior's en dan ben je net zo oud als je je voelt ....en dat viel aan het mailtje te lezen dat wij mochten ontvangen van Ivan Jacobs blijkbaar nog erg vlot mee : prima opkomst en veel lege vaten. Hopelijk had iedereen zijn voorzorgen genomen of een antwoord gevonden op de vraag ....When I Get Drunk tell me who's gonna carry me home ???

Hookrock indoor 2010 was een editie met vallen en opstaan / onvoldoende's / een band die beslist een nieuwe kans verdient / wereldklasse / prima blues van Limburgse bodem en de ontdekking van een jonge talentrijke drummer .....op naar Hookrock Juli met om : Jason Ricci, Guy Forsyth, The Buckshots, en White Falcon(SWA)